Dit jaar ben ik in het taalcafé begonnen om af en toe de deelnemers de kans te geven om over hun land van herkomst te praten. Ik vraag aan ze om aan te geven hoe mooi hun land is. We praten niet over oorlog, politiek en geloof. Hiermee voorkom je discussies en het is onze taak niet om onze mening te geven over deze zaken. Wij zijn immers om te helpen met de Nederlandse taal. De meeste deelnemers hebben ook totaal geen zin om over het verleden of hun ellende te praten. De meesten willen vooruit.

Voor de zomervakantie hebben we een zeer geslaagde presentatie over het land Jemen gehad. Vandaag was de beurt aan Eiman. Zij gaf een presentatie over Syrië. Zowel voor de taalvrijwilligers als voor de andere deelnemers was dit heel interessant. Naar aanleiding van de presentatie heb ik het thema Syrië gemaakt. Wat zijn de buurlanden, de geschiedenis, het klimaat en de belangrijkste steden. Op de tweede pagina heb ik als vanouds de moeilijke woorden verklaard. Zo hebben wij ook gesproken over de windstreken, tussenwindstreken en de windroos. Ander woord voor religie en wat is landbouw, beschaving en een tempel.

Uiteraard waren de dames heel zenuwachtig, maar zo’n presentatie geeft ze een boost. Ik merk dat ze hierdoor zelfvertrouwen krijgen. Voor een groep staan en in het Nederlands spreken dat heeft ze echt goed gedaan.