Het mooie gedicht van Eiman Ghadban. Zij was een van de finalisten van de Schrijfprijs NT2 – https://lnkd.in/eq2_zKKC. Niet gewonnen, maar wat een gedicht. Het heeft een diepere laag met emotie, verdriet, wanhoop, vlucht, verlies, het kind-zijn, onmacht, vader en toekomst.

Naar buiten
Houd mijn hand goed vast.
*Waarheen?
Naar buiten.
*Waar buiten?
Daar waar de blauwe lucht en het water zijn.
*En mijn moeder, broer en zus gaan ze met ons mee?
Laat ze op de grond slapen, we zullen ze in de lucht ontmoeten.
Zwaai naar ze met je hand.
Stuur ze je kusjes.
Zeg ze dat ik alleen met mijn vader naar buiten ga.
Naar veiligheid.
En jij blijft hier slapen, ik ga, ik slaap niet zoals jij.
Ren en wees niet bang, ik ben bij je en zal je beschermen tot je buiten bent.
Luister, onze weg is erg lang en we zullen moe worden, maar op een dag zullen we buiten bereiken.
*Papa, mijn hand doet pijn.
*Wat zijn deze geluiden en wat is deze rook die achter ons opstijgt?
Kijk niet achterom, kijk vooruit, waar de mooie rozen, de heldere lucht en de blauwe zee zich bevinden.
*Gaan we naar de zee papa?
Ja, we zullen hem omhelzen en hij zal ons omhelzen.
Stap snel op bootje, ik ga je een verhaal vertellen tot we aankomen.
Er wordt gezegd dat er prachtige windmolens zijn.
*Waar papa?
Buiten, waar we aankomen zijn er velden met kleurrijke tulpen, narcissen en basilicum.
Vertel ze dat als er iets met me gebeurt, ik daarheen wil.
Papa wilde me meenemen voor een wandeling buiten.
Wees niet bang, we komen er wel, schatje.
*Wat zijn deze prachtige dolfijnen om ons heen?         
Ja, ze zijn zo mooi, net als je ogen.
*Wanneer komen we aan? Buiten is erg ver en ik ben moe.
Straks schatje. De aarde verschijnt van verre aan ons.
*Zijn we aangekomen, zullen we rusten?
Nog niet schatje. We moeten een stukje open.
Totdat we naar buiten gaan.
*Maar de weg is nog lang en ik ben moe.
Ik ook, maar er is nog meer.
*Papa, deze gebouwen zijn erg mooi.
*Zullen ze op een dag vallen? Net zoals het gebouw bij mijn moeder en broers viel?
Nee schatje, hier, hier zijn er geen sterke stormen die hem naar beneden kunnen halen.
*Pap, zijn we er? Zal ik aan die man vragen waar buiten is?
Wacht, hij kent onze taal niet!
*Ik zal het hem met gebaren proberen uitleggen.
*Hallo meneer, weet u waar buiten zich bevindt?
* Hij begreep het niet, papa, hij dacht dat ik danste en begon voor me te klappen.
Dans schatje en verheug je, zodat ik alles kan vergeten door je gelukkig te zien.
*Papa, papa, ik zag het gezicht van mijn moeder in de lucht, zwaaiend en lachen naar me
en deze wolk lijkt op het gezicht van mijn zus.
*Maar papa waarom zijn er tranen op je gezicht?
Niets, er vielen wat druppels uit de wolk op mijn gezicht.
*Zijn we er papa?
We nemen de laatste trein en gaan naar de windmolens.
Voel je deze heerlijke geur vol narcissen?
*Ja papa, buiten is erg mooi…